Het nummer op de gele Universitas Indonesia jacket |
Bij het lezen van de speciale uitgave van het weekblad TEMPO over “50 jaar G-30-S (de coup van 1965)” met als hoofdthema “de sporen van de CIA bij de tragedie van 1965” kwamen allerlei herinneringen bovendrijven uit mijn studententijd bij de Universitas Indonesia. Na de coup van 1965 werden in Jakarta demonstraties van studenten en scholieren gehouden tegen de communistische partij van Indonesië (PKI) die zes generaals zou hebben vermoord. De grootste groep studenten kwam van de Universitas Indonesia. |
||
Tijdens de demonstraties droegen ze hun gele Alma Mater jacket. Langzaam maar zeker werden de anti-PKI demonstraties omgebogen naar een gerichte demonstratie tegen Sukarno en de PKI. Eén van de beschreven sporen van de CIA in dit nummer van TEMPO kwam voor in een artikel getiteld “Jaket Palsu Dari Hawai” (Valse gele jackets uit Hawaii). In dit artikel wordt beschreven hoe de “gele Alma Mater jacket” van de Universitas Indonesia in Hawaii werd nagemaakt uit parachutestof om vervolgens met een Hercules- vliegtuig naar Indonesië te worden gevlogen. Deze valse jackets werden op straat uitgedeeld aan lieden, die niet student waren aan de Universitas Indonesia, om zodoende een nog grotere massa demonstranten te mobiliseren voor de anti-Sukarno demonstraties. Deze actie maakte deel uit van een grotere operatie van Amerika, Engeland, Duitsland en Australië om president Sukarno weg te krijgen zoals beschreven in een paar andere artikelen in dit speciale TEMPO nummer. |
||
Na de coup van1965 heb ik verschillende demonstraties meegemaakt. De demonstratie die me het meest is bijgebleven is die ene waarbij de “paleiswacht van Sukarno” op ons schoot. Bij het wegrennen struikelde ik haast over een gewonde mededemonstrant. Zonder erbij na te denken sleepte ik hem mee naar de greppel die toentertijd om het Merdekaplein lag. Door het gesleep en de modder in de greppel waren mijn kleren goed vies en bloederig geworden. Toen ik thuiskwam kreeg ik ervan langs van mijn vader dat ik mijn kleren zo vies had gemaakt. Terugkijkend met de kennis van nu weten we:
De gele jacket werd het symbool van de studentenopstand tegen de communisten en Sukarno. Nadat Sukarno was afgezet, bleef ik de gele jacket dragen als bescherming, als duidelijk teken dat ik anti communist was. Immers, de pogroms tegen de Chinezen die in de buitengewesten al in begin oktober 1965 waren begonnen, staken in 1967 ook in Jakarta de kop op. De pogroms werden vooral erger nadat een functionaris van Suharto alle Chinezen automatisch tot communist had verklaard. Daarmee werden plotseling alle Chinezen in Indonesië vogelvrij, ook de niet-communisten. Je kon zo op straat in elkaar worden getimmerd alleen omdat je spleetoogjes had. Als Chinees kon je huis worden geplunderd, of in brand gestoken en de politie deed niets. Of je kon van huis worden gehaald en voorgoed verdwijnen met onbekende bestemming. Van de minaretten werd ook opgeroepen tot verdelging van de ongelovige Chinezen die altijd al verdacht waren. De situatie voor Chinees uitziende personen werd dermate gevaarlijk dat in die tijd zelfs moslim medestudenten die er enigszins Chinees uitzagen een gele jacket droegen voor hun eigen veiligheid. Nabeschouwing Twee video documentaires vormen een mooie aanvulling op het verhaal van mijn gele jacket.
Beide films waren op internet te zien. Helaas is de eerste video vandaag de dag niet meer zonder inlog voor algemeen publiek toegankelijk. Interessant was dat de correspondent
het uitdelen van een rijstrantsoen voor ambtenaren
bij het Bureau voor statistiek te Djakarta liet zien. Toen mijn vader in 1964 werd ontslagen misten we heel erg deze rijstrantsoenen en daarom was de draagwijdte van dit ontslag ook zo erg negatief.
*) Beschrijving van de NBC NEWS SPECIAL: INDONESIA: THE TROUBLED VICTORY |
||
Clip ID :ARZO3U70NM Media ID :S670219 Event Date :02/19/1967 Air Date :02/19/1967 |
||
"Sedjarah PKI sebernarnya", deel 1 t/m 9, Australische documentaire, www.offstream.tv, 31 maart, 2013 https://www.youtube.com/watch?v=auH7am9URh0 Dit is een goede tegenhanger van de eerste documentaire. Deze tweede video is op YouTube gezet om tegengas te geven tegen de propaganda film van het Suharto regime. In deze video worden verscheidene leugens ontmaskerd. Bijvoorbeeld wordt in de propagandafilm van Suharto beweerd dat de generaals levend door communistische vrouwen gemarteld en verminkt werden. Uit autopsie rapporten bleken deze beweringen niet waar te zijn. Ook was generaal Jani bij gevangenneming reeds doodgeschoten. Een aspect wat buiten dit Verhaal bleef, is het wonder dat ik überhaupt student was op deze staats Universiteit: "Universitas Indonesia". Immers formeel was het heel moeilijk zo niet onmogelijk om als Chinees op een staats Universiteit toegelaten te worden. Door mijn studiekeuze Fysica was ik door de censuur geglipt. Mijn zus met studiekeuze de populaire Architectuur richting werd op verscheidene staats Universiteiten geweigerd. Je moest bij de inschrijving in een à la de “ariër verklaring” de naam van ouders maar ook beide grootouders van zowel vaders als moeders kant vermelden. |
||
Aanvulling Jacket verhaal |
||
Via de Nieuwsbrief “Tionghua Info” van 27 september 2017 kreeg ik in het kader van jaarlijkse herdenking van de Coup van 1965 een artikel getiteld: “ G30S/PKI 1965; Apa Efeknya Bagi Tionghoa di Indonesia?” [G30S/PKI 1965; Wat was het effect op de Chinezen in Indonesia]. Daarin waren twee foto's te zien die een mooie illustratie geven van de bovenbeschreven bedreigende, gevaarlijke dan wel vogelvrije situatie, waarin de Chinese burger met Indonesische nationaliteit in Indonesië na de coup van 1965 zich bevond. |
||
In deze foto is te zien hoe een Chinees uitziend persoon door moslim jongeren tezamen met militairen van straat wordt geplukt onder verdenking sympathisant te zijn van de communistische partij. |
||
Op deze foto van een demonstratie in Jakarta van moslim jongeren is een spandoek te zien met opschrift “Ganyang Cina!!”, vermoord en vermorzel de Chinezen. Zulke spandoeken hingen overal in Indonesië. Gelijk luidende leuzen werden ook van de moskee minaretten geschreeuwd. Dus het Suharto regime stond toe dat de ene bevolkingsgroep opriep tot uitroeiing van een andere bevolkingsgroep. |
||
Berkel, November 2017 |
||
Dit artikel is eerder in verkorte versie gepubliceerd als Foto met verhaal nr. 34 op www.CIHC.nl |