Op deze site treft u de resultaten van circa 10 jaren puzzelen. Puzzelen aan hoe de familie Kan, Han en Tan op zichzelf in elkaar zit, de onderlinge verstrengeling van de families en de verhalen en anekdotes over de personen in de Stamboom. De families Kan, Han en Tan behoren tot de zogenoemde Peranakan families. Deze families zijn reeds generaties lang gevestigd in Nederlands Indië/Indonesie en deels met de lokale bevolking vermengd. Speciaal kenmerk van deze Peranakan families is de Nederlandse opvoeding zowel in Nederlands Indië als in Nederland.

In het begin was er heel weinig bekend. We wisten van een stamvader Kan Keng Tiong, de éérste Kan die arm uit China voet zette op Nederlands Indische bodem. Verder wisten we wat over de grootouders van vader en moederskant. Een rechte lijn tussen mijn persoon en Kan Keng Tiong was in eerste instantie niet direct zichtbaar. Immers mijn vader heet Louis Hay Liang Kan en zijn vader Hok Hoei Kan maar zijn vader heet Han Oen Lee. Was ik dan eigenlijk een Han en geen Kan?

De eerste puzzelstukjes vielen op hun plaats nadat we op internet ontdekten dat het Archief van de Chinese Raad (Kong Koan) van Batavia naar Leiden was gehaald en bij Sinologie Universiteit Leiden werd bewaard. We maakten kennis met, de beheerder van het Kong Koan Archief, de heer Liem Hoo Soei, en twee promovendi Chen Meng Hong en Monique Erkelens die ieder promoveerden op een gedeelte van de aktes en notulen in dit Kong Koan. Archief. Zowel Chen Meng Hong als ook Monique Erkelens waren bereid gevonden de aktes en notulen met betrekking tot onze familie te vertalen uit het oud Chinees. Zo kwamen we o.a. aan de huwelijk aktes van Kan Keng Tiong.

Op de promotie van Chen Meng Hong  vielen nog wat puzzelstukjes op hun plaats. Na de promotie maakte we kennis met onder andere de promotor van Chen Meng Hong, Prof. L. Blussé, en Patricia Tjiook Liem, Steve Haryono en  Claudine Salmon.
Prof. Blussé bracht ons in contact met het archief van het Koninklijke Instituut voor Taal en Volkenkunde (KITLV) met name met de heer Nico van Horn. Nico van Horn bracht de Almanak van Nederlands Indië in de Koninklijke Bibliotheek (KB) onder onze aandacht. Hierin kunnen veel gebeurtenissen worden opgezocht. Anderzijds waren juist familiedocumenten, en foto’s welkom bij het KITLV. Een hele opluchting, we vreesden namelijk na de ervaringen bij het uitruimen van het ouderlijk huis, dat bij opruimen van ons huis deze “papieren” in de papier container zouden verdwijnen. Dus brachten we daarna geleidelijk documenten van de familie naar het KITLV.
Patricia Tjiook Liem maakte ons attent op een lezing over “Chinese Roots”. Bij deze lezing maakten we kennis met Kees Kuiken en Koos Kuiper. Koos Kuiper Sinoloog was bereid om een vertaling te maken van de tekst op de ziel tabletten van ons voorouder altaar en grafstenen.
Steve Haryono had als hobby het verzamelen van stambomen. Zo kon hij ons helpen met onze stamboom. Ook gaf hij ons een lijst van alle Chinese Officieren in Nederlands Indië. Zo konden we de functies van enige voorvaderen invullen.

Claudine Salmon had over de Han familie mooie artikelen geschreven, sommige gemaakt in samenwerking met de zonen van Han Tjauw Tjong die ik nog kende als buren van ons ouderlijk huis in Rijswijk.
Patricia Tjiook Liem nodigde ons uit bij een bijeenkomst van “Initiatiep”. Tijdens deze bijeenkomst presenteerde ze het idee van de Chinese Indonesian Heritage Center. Ook tijdens deze dag vroeg ze onze (ik+partner) medewerking aan de eerste publieksdag van het CIHC.

Tijdens de eerste publieksdag van het CIHC kwam de vraag waar moeten we naartoe om 3D erfgoed objecten te behouden voor de toekomst? Deze vraag kreeg geen goed antwoord op dat ogenblik. Omdat ik het ook voor het erfgoed van mijn eigen familie wou weten, ging ik op zoek naar een instantie die mogelijk wilde meehelpen 3D erfgoed objecten te borgen. Na een zwerftocht belandde ik bij het Rijksmuseum voor Volkenkunde (RMV) te Leiden. We maakten kennis met Francine Brinkgreve (intussen Dr.), conservator Insular (Indonesie). Het Rijksmuseum voor Volkenkunde heeft in principe belangstelling voor voorwerpen waaraan een verhaal is verbonden met eventuele documentatie en foto’s. Door plaatsgebrek in de depots kan echter alleen een heel beperkt aantal objecten worden aangenomen. Als testcase doneerde ik het bruidskleed van mijn oma Tan Tjoen Lee (Han Tek Nio). De vervolg-donaties resulteerden in de oprichting tezamen met het Museum van Volkenkunde van het Kan Sioe Yao Fonds met als doel:
Het bijdragen aan het behoud van het nog in Nederland aanwezige erfgoed van Chinees Indonesische Peranakans, door middel van onderzoek naar dit erfgoed en ontsluiting hiervan voor een breed publiek.
Dit culmineerde in 2015 in de éérste Chinees Indische Peranakan tentoonstelling in Nederland in het Museum voor Volkenkunde te Leiden mede georganiseerd door Joke Leijfeldt.

Ondertussen stuurde mijn zus uit Indonesië een stamboom van de Tan tak. Daarin vonden we het telefoon nummer van neef Kwee Kiem Toen. Het bleek dat hij deze Tan stamboom van oud Chinees had vertaald in het Nederlands met behulp van aantekeningen van onze gezamenlijke tante Non.En hij had een filmpje van de begrafenis van onze gezamenlijke overgrootmoeder!, Thung Leng Nio. Tijdens deze gesprekken verwende Heleen Kwee-Teng (zijn vrouw) ons met Bica ambon. Via hem kwamen we ook in contact met de oudste nog levende neef van de Tan tak, Tan Eng Swie. Tan Eng Swie wist gelukkig heel veel verhalen over de familie. Tevens bezat hij een versie van de Tan stamboom in het Chinees de “Jaipu” van zijn vader Tan Tek Tjoan. Ook was hij voor zijn kleindochter bezig met het schrijven van zijn familiegeschiedenis. De zuster van Kwee Kiem Toen: Irene Tan-Kwee had nog een mooi fotoalbum.  Neef P. Y. E. had een bijzonder fotoalbum over zijn 3 grootvaders (Khouw, Phoa, Tan).

Parallel ondernamen we actie om in contact te komen met nazaten van de Han en de Lie familie. Mijn grootmoeder van vaderskant, Lie Tien Nio, was de dochter van Majoor der Chinezen Lie Tjoe Hong. Via respectievelijk Eveliene Kam-Thung  en Restaurant Selecta Amsterdam kwamen we bij de Bong familie met name, Han Swie Bong, Fang Swie Bong en Lie Yung Kwan. Deze broers Bong en Lie Yung Kwan waren kleinzonen van Lie Tjian Tjoen, de broer van mijn grootmoeder. En Irene Teng-Han had een uitgebreide weergave van de Han stamboom voor ons. Vooral nicht Bie Giok Erni-Tan in Meggen Zwitserland wist ons veel verhalen en anekdotes te vertellen inclusief foto’s. Nicht Soei Lian bezorgde ons twee belangrijke brieven: van H.H. Kan over de naamgeving van de Kannen en de ander van mijn vader over de situatie in Indonesie.

Zo vielen in de afgelopen 10 jaren langzaam puzzelstukjes op hun plaats. Aanvullingen op het geheel kregen we toen onze stamboom
http://www.genealogieonline.nl/stamboom-kan-han-en-tan/ op internet verscheen.
Uit Hong Kong en Nieuw Zeeland kregen we terugkoppelingen en vragen van William Yuen Tai. Uit Singapore kregen vragen van Guo Quan Seng en documenten over Kan Tjeng Soen en Hok Hoei Kan en uit UK  Ceri Hong-Tan die vermeldde dat zijn overgrootvader en oudoom bevriend waren geweest met H.H. Kan.
Uit Nederland kregen we vragen en hulp van Christopher Ng en tenslotte attendeerde Joop de Jong ons erop dat één van onze voorvaders de Thee Plantage “Sinagar” had opgezet voordat het de plantage werd van de Heren van de Thee van Hella Haase.

Tot slot wil ik allen die een bijdrage hebben geleverd bij het puzzelen en niet te vergeten onze webmasters (Ineke Kroon en Chris Foxwell) die deze website hielpen opzetten, hartelijk bedanken.

S.Y. Kan, Juli 2017